Reading Time: 4 minutes

(Για ελληνικά δείτε παρακάτω)

Oregano’s antioxidant power is one of the highest among hundreds of foods.

The antioxidant capacity of dried oregano is 175290 ORAC units , followed by rosemary, mint and thyme, while pomegranate juice has a value of 4479 units (almost 40 times less than dried oregano), according to the ORAC table.

The ORAC table was developed through lab tests by scientist at the National Institute of Health (NIH) and is used to measure the antioxidant capacity of different foods. An ORAC unit equals the antioxidant power of 1 microM Trolox.

Doing the ORAC math on oregano:
A single drop of oregano essential oil is produced by a quantity of dried oregano with antioxidant power about 7 times higher than the daily recommended ORAC value (3000-5000 units according to the FDA). This is because the appr. 15 gr of dried oregano (almost 1/3 of a cup) needed to distill a single drop of oregano essential oil, have 26293 ORAC.

What is more, according to studies, Greek oregano (Origanum vulgare ssp hirtum) stands out from all other varieties of oregano (almost 50) for its very high concentration of carvacrol. This is the main antioxidant compound of the plant, which can reach up to 90% in laboratory distillation.

Our organic, pure oregano essential oil reached a carvacrol percentage of 86,48% this year. The concentration varies each year, because nature rules and no one can control nature. We offer our essential oil pure, exactly as it is distilled, without chemical processes additives or standardization. Read about it here.

If you want to check ORAC table other foods, see the table here . And if you want to learn more about free radicals and antioxidants you can read this article.

____________________________________________________________

Η αντιοξειδωτική δύναμη της ρίγανης είναι από τις υψηλότερες ανάμεσα σε εκατοντάδες τρόφιμα.

Σύμφωνα με τον πίνακα ORAC η αντιοξειδωτική ικανότητα της αποξηραμένης ρίγανης είναι 175.290 μονάδες ORAC. Ακολουθούν με διαφορά το δεντρολίβανο, η μέντα και το θυμάρι, ενώ ενδεικτικά ο χυμός ροδιού έχει αξία 4.479 μονάδες [1] (σχεδόν 40 φορές λιγότερο από την αποξηραμένη ρίγανη).

Ο πίνακας ORAC συντάχθηκε σύμφωνα με τα αποτελέσματα δοκιμασίας τροφίμων σε συνθήκες εργαστηρίου, από το το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των Η.Π.Α (ΝΙΗ), και είναι χρήσιμος για τη συγκριτική αξιολόγηση της αντιοξειδωτικής ικανότητας των τροφίμων.

Λίγα μαθηματικά:

Μια μόνο σταγόνα αιθερίου ελαίου ρίγανης αντιστοιχεί σε ρίγανη που έχει περίπου 7 φορές μεγαλύτερη αντιοξειδωτική δύναμη από τη συνιστώμενη ημερήσια δόση (3.000-5.000 ORAC σύμφωνα με τον FDA), αφού τα περίπου 15 γρ αποξηραμένης ρίγανης (σχεδόν 1/3 της κούπας) που χρειάζονται για να αποσταχθεί [2] μια μόνο σταγόνα από το αιθέριο έλαιο ρίγανης έχουν 26.293 ORAC.

Μάλιστα, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η ελληνική ρίγανη (Origanum vulgare ssp hirtum) ξεχωρίζει από όλες τις υπόλοιπες (σχεδόν 50) ποικιλίες ρίγανης για την πολύ υψηλή περιεκτικότητά της στην καρβακρόλη. Αυτή είναι η κύρια αντιοξειδωτική ουσία του φυτού, που μπορεί να φτάσει σε περιεκτικότητα μέχρι και 90% στο σύνολο των συστατικών του αιθερίου ελαίου σε εργαστηριακή απόσταξη.

Τέλος με τα μαθηματικά, πάμε σε λίγη βιοχημεία:

Η αντιοξειδωτική ικανότητα μιας ουσίας υπολογίζεται από το κατά πόσο μειώνει τη δράση ενός οξειδωτικού παράγοντα. Αυτό σημαίνουν τα αρχικά στον πίνακα ORAC:Oxyygen Radical Absorbance Capacity (Ικανότητα Απορρόφησης Ριζών Οξυγόνου). Όσο ψηλότερη είναι η ORAC τόσο περισσότερο οι ουσίες του συγκεκριμένου τροφίμου περιορίζουν τη δράση των ελεύθερων ριζών.

Εμείς ανακαλύψαμε τον πίνακα ORAC στο κατατοπιστικότατο άρθρο του Δρ Ιατρικής Ιερόθεου Σπανού. Εκεί διαβάσαμε τι ακριβώς είναι οι ελεύθερες ρίζες. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι συνδέονται με καρδιακές παθήσεις, καρκίνο, ακόμη και με μετάλλαξη στο DNA και γήρανση. Τώρα μάθαμε ότι είναι απαραίτητες για τη ζωή μας, αλλά όταν η παραγωγή τους είναι αυξημένη, λόγω πχ άγχους, διατροφής, λοιμώξεων προκαλούν σοβαρά προβλήματα.

Τι μάθαμε λοιπόν για τις ελεύθερες ρίζες (με δικά μας λόγια):

Όταν ένα φρεσκοκομμένο μήλο «μαυρίζει», όταν οι ξηροί καρποί ταγκίζουν, φταίνε οι ελεύθερες ρίζες. Αυτές προκαλούν το φαινόμενο της οξείδωσης. Αντίστοιχα συμβαίνει και στο σώμα μας.

Και για όλα φταίει η ζήλια…

Εξηγούμαστε: Η τάση των ηλεκτρονίων στη φύση είναι να είναι σε ζευγάρια με τα πρωτόνια. Έλα όμως που μερικές φορές ο οργανισμός μας χρειάζεται να πάρει ένα ηλεκτρόνιο από κάποιο άτομο… Μη ρωτάτε γιατί, έχει τους λόγους του, πάντως είναι φυσιολογικό και συμβαίνει κατά το μεταβολισμό, κυρίως από τη δράση του οξυγόνου. Το άτομο όμως τώρα που έχασε το ηλεκτρόνιο δεν μπορεί να ησυχάσει. Είναι προγραμματισμένο για σταθερότητα, για ουδετερότητα, βλέπει άδεια τη θέση του ηλεκτρονίου, βλέπει τα άλλα άτομα με όλα τους τα ηλεκτρόνια, τακτοποιημένα και σκάει από ζήλια. Ε, κι εκεί, πάνω στην πίκρα, κάτι το πιάνει, και … τσουπ! Κλέβει! Η αρπαγή του ωραίου ηλεκτρονίου. Δεν ξέρουμε αν ήταν με συναίνεση, αν το γλυκοκοιτούσε κι εκείνο.

Μπορεί να έχει και ελαφρυντικά, να παρασύρθηκε και να αθωωνόταν στο Ανώτατο Δικαστήριο της Βιοχημείας, επίσης δεν ξέρουμε.

Το θέμα είναι όμως ότι έτσι παίρνουν και άλλα άτομα τον κατήφορο και πέφτουν στο βούρκο της κλεψιάς. Αρχίζει το ένα άτομο να κλέβει το ηλεκτρόνιο του άλλου, και το άλλο του διπλανού του και πάει λέγοντας, χαμός, αναρχία στα κύτταρα.

Κάτι πρέπει να γίνει να σταματήσει το ντόμινο της οξείδωσης…

Ε, αυτή ακριβώς είναι η ώρα της ρίγανης.(Και των άλλων αντιοξειδωτικών, εντάξει – εμείς όμως έχουμε αδυναμία στη ρίγανη, οκ;)

Τι κάνει; Μπαίνει μέσα στο χαμό και χαρίζει ηλεκτρόνια! Έτσι ακριβώς. Πάρε κόσμε ηλεκτρόνια! Έχει για όλους, όλοι θα πάρετε, ηρεμήστε!

Από μηχανής Θεός δηλαδή η ρίγανη, όπως όλα τα αντιοξειδωτικά, αρκεί να τα έχουμε στη διατροφή μας καθημερινά και σε ποικιλία.

Αν όλα αυτά σας φαίνονται κινέζικα (ή ενδιαφέροντα) διαβάστε το άρθρο που μας διαφώτισε.

Θα καταλάβετε γιατί είναι σημαντικό να καταναλώνουμε τροφές που έχουν μεγάλη αντιοξειδωτική δύναμη.

Εμείς δεν είμαστε γιατροί, ούτε ειδικοί υγείας. Βότανα καλλιεργούμε και παθιαζόμαστε κάθε μέρα και περισσότερο με τα ανεξερεύνητα θεραπευτικά θαύματα που κρύβουν μέσα τους. Γι’ αυτό μοιραζόμαστε ό,τι μας φαίνεται ενδιαφέρον και ελπίζουμε να είναι ενδιαφέρον και για εσάς.

Δεν ξεχνάμε ότι ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και όταν αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια για να στηρίξουμε τον οργανισμό μας, συμβουλευόμαστε ειδικούς.

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον φίλο βιοχημικό Αντώνη Καράγιωργα για την πολύτιμη βοήθεια. Με κάθε σχόλιό του, η βιοχημεία γίνεται όλο και πιο συναρπαστική.

[1] Η μονάδα ORAC ισούται με την αντιοξειδωτική προστασία που παρέχει 1 microM Trolox (Cao G, Alessio HM, Cutler RG. Oxygen-radical absorbance capacity assay for antioxidants. Free Radic Biol Med. 1993 Mar;14(3):303-11. doi: 10.1016/0891-5849(93)90027-r. PMID: 8458588.)

[2] Αυτό προκύπτει από τη δική μας εμπειρία και αφορά τα αιθέρια έλαια που παράγουμε εμείς.

Reading Time: 3 minutes

(Για ελληνικά δείτε παρακάτω)

While harvesting sage this morning for our floral water, something happened and we felt like listening to Greek folk music from Epirus on Spotify… Lament songs to be precise.

It could be because of Michalis’ memories from Epirus as a child, or me, remembering the dances in Vovousa festival last summer, the fact is that we almost ended up dancing in the middle of the field, amidst the sage plants. Which is kind of strange because we rarely agree when it comes to music. It was getting hot though, so we left the party for some other time.

Then Michalis told me that in Epirus people use to sing lament songs even in weddings, feeling that each wedding is a kind of small “death”, a separation. “These people from Epirus are crazy”, I silently thought. But weird as it stroke me, it kind of started to make sense as I kept on thinking about it while harvesting the sage.

It resonated somehow with how I was feeling at the moment, cutting the sage flowers, separating them from their roots, preparing them for distillation, so that we can have their essential oil and floral water.

And then I understood what Alexandros Gousiaris meant when he asked his cousin to play “separation music” to their tomato plants before harvesting, in the excellent documentary “When Tomatoes Met Wagner ” … (go and see it those of you who haven’t !)

And then, there is Christopher King of course. Who came to Epirus all the way from New York because of the laments. And he even wrote a book about it. Telling us how this music is healing, how it makes people feel as one. We as locals often can’t see what a visitor’s experience can grasp, and we probably can’t relate to this almost mystical side of these songs. “While you live, shine” is a documentary about his journey into this music.

Still, even though my childhood memories include more uplifting musical tones, I admit that there is something in these pentatonic scales that calms you, makes you feel that you belong to something bigger, and help you see separation as part of a chain that is going to be continued with life. Whether we want it or not.
Maybe there is a reason why sage is called the herb of immortality.

Εκεί που κόβαμε τα φασκόμηλα σήμερα το πρωί για να αποστάξουμε το ανθόνερό μας, κάτι μας έπιασε ξαφνικά και αρχίσαμε να ακούμε ηπειρώτικα (Πετρολούκα Χαλκιά συγκεκριμένα) στο spotify

Λίγο που ξύπνησε η ηπειρώτικη φλέβα του Μιχάλη, λίγο που θυμήθηκα εγώ τα γλέντια στη Βωβούσα το καλοκαίρι, κι εκεί που σπάνια συμφωνούμε στη μουσική, έτοιμοι ήμασταν να αρχίσουμε να χορεύουμε πωγωνήσια ανάμεσα στα φασκόμηλα πρωινιάτικα. Άρχιζε να καίει ο ήλιος όμως κι αφήσαμε το γλέντι για άλλη φορά.

Μετά μου θύμισε ο Μιχάλης ότι στους Ηπειρώτικους γάμους τραγουδάνε μοιρολόγια, επειδή είναι, λέει, τραγούδια του αποχωρισμού, λέει, και αποχωρίζονται οι νιόπαντροι από τις οικογένειες, λέει. Βλέπουν, λέει, το γάμο σαν ένα μικρό θάνατο, όπως και την ξενιτιά… «Είναι τρελοί αυτοί οι Ηπειρώτες» φωνάζει το θρακιώτικο αίμα μέσα μου. Αλλά κάπως, κάτι γίνεται και σκέφτομαι ότι και τα φασκόμηλά μας τώρα τα χωρίζουμε από τις «μάνες» (έτσι λένε τα μητρικά φυτά στην αγροτική γλώσσα). Κι εμείς μετά τα αποχωριζόμαστε για να τα πάμε για απόσταξη… (Το ότι αρχίζει να μου φαίνεται λογικό το μοιρολόι στο γάμο αρχίζει να με ανησυχεί.)

Τώρα κατάλαβα τι εννοούσε ο Αλέξανδρος Γκουσιάρης στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου «Όταν ο Wagner συνάντησε τις ντομάτες» που πείραζε τον ξάδερφό του, να βάλει του αποχωρισμού τραγούδια στις ντομάτες για να τις κόψουν.. (όσοι δεν το είδατε να το δείτε!)

Και αν μερακλωθήκατε λιγάκι όπως εμείς, τα λέει πολύ καλύτερα ένας νεοϋορκέζος που ήρθε στην Ελλάδα για να ακούσει Ηπειρώτικα μοιρολόγια, ο Christopher King. Όχι μόνο ήρθε, ξαναήρθε, και έγραψε και ολόκληρο βιβλίο για τα Ηπειρώτικα μοιρολόγια, και γυρίστηκε και ντοκιμαντέρ για την πορεία του αυτή, το “Όσο ζης, φαίνου“

Εκείνος είναι ξένος, έχει τον ενθουσιασμό του επισκέπτη και βλέπει έντονα στην Ηπειρώτικη μουσική μια μυστηριακή διάσταση που εμείς εδώ μάλλον δεν πολυ-νιώθουμε. Κι όμως, ακόμη και η Θρακιώτικη πλευρά μου συμφωνεί, ότι κάτι έχουν αυτοί οι σκοποί, οι μακρόσυρτοι, με τα γυρίσματα και τις αναπνοές τους, που αν αφεθείς, κάπως σε μαλακώνουνε μέσα, σε γιατρεύουνε, σε ενώνουν με κάτι που κάνει κάθε αποχωρισμό να φαίνεται σαν κρίκος μια αλυσίδας που θα συνεχιστεί με ζωή, θέλουμε δε θέλουμε.

Reading Time: 2 minutes

Photo by Eugenia Makrogianneli https://eatyourselfgreek.com

(Για ελληνικά δείτε παρακάτω)

We owe this floral water recipe to Eugenia, a collector of family recipes as she introduces herself in her blog. A very creative spirit we would add, who wanders about Athens and London, sharing her experiences as she goes.

You can find the full lavender meringue recipe here, in her awarded blog. There you will find many other tempting recipes, along with their stories and amazing photos that make you want to head straight to the kitchen, if not to cook, then for sure to prepare a meze.

Thanks to Eugenia, our lavender organic floral water nested inside crispy meringue bites. They carry you softly to your childhood memories, into cozy lavender hugs. Well, quarantine has made us long for comfort food, but you will certainly revisit these lavender meringues when the quarantine is over.

You only need 2 egg whites (75 gr), 100 gr caster sugar, 1 tbsp of white wine vinegar and just 4-5 sprays of our lavender floral water!

If you are not familiar with the meringue making process, go and find all the luscious details here.

The must-know tip from Eugenia that you need to remember when you switch off the oven: leave the meringues inside until they cool down, so that they don’t crack because of the sudden change in temperature.

Εnjoy!

photo by Eugenia Makrogianneli https://eatyourselfgreek.com/

Μαρέγκες με ανθόνερο λεβάντας.

Οφείλουμε αυτή την ιδέα στην Ευγενία, συλλέκτρια οικογενειακών συνταγών, όπως μας συστήνεται στο blog της. Πολύ δημιουργικό πνεύμα, συμπληρώνουμε εμείς, που ταξιδεύει, άλλοτε πραγματικά άλλοτε νοερά, ανάμεσα στην Αγγλία και την Ελλάδα και μας μεταφέρει γεύσεις και μυρωδιές.

Τη συγκεκριμένη συνταγή τη βρίσκετε εδώ, στο βραβευμένο blog της όπου θα βρείτε πολλές ακόμη δελεαστικές συνταγές, μαζί με τις ωραίες ιστορίες τους. Και εξαιρετικές φωτογραφίες που σε ξεσηκώνουν να μπεις στην κουζίνα, αν όχι για να μαγειρέψεις, σίγουρα για να ετοιμάσεις ένα μεζέ και να τσιμπήσεις.

Χάρη στην Ευγενία, το ανθόνερο της λεβάντας μας φώλιασε μέσα σε μπουκίτσες μαρέγκας, έτσι που με κάθε δαγκωνιά η λεβάντα σε αγκαλιάζει, και σε στέλνει κατευθείαν στα παιδικά σου χρόνια. Σαν το βάζο με το γλυκό κουταλιού να έγινε αφράτο σύννεφο και να κούρνιασες μέσα. Ίσως φταίει και η καραντίνα για την έκρηξη φαντασίας τώρα, αλλά το ανθόνερο λεβάντας κάνει τους μπεζέδες έκρηξη comfort food σίγουρα.

Πάμε!

Υλικά

2 φρέσκα ασπράδια αυγών (75 ml) σε θερμοκρασία δωματίου

100 γρ. άσπρη ζάχαρη (αρκετή, ναι, αλλά απαραίτητη για το comforting)

1 κ.γλ. ξύδι από λευκό κρασί

Ανθόνερο λεβάντας (βιολογικό, φυσικό, καθαρό και βρώσιμο ασφαλώς) για να ψεκάσουμε 4-5 φορές το μείγμα.

Οδηγίες

Χωρίζουμε προσεκτικά τα ασπράδια των αυγών από τον κρόκο και τα τοποθετούμε σε καθαρό σκεύος.

Τα χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα με το μίξερ μέχρι να αρχίσουν να γίνονται αφράτα.

Προσθέτουμε το ξύδι και το ανθόνερο λεβάντας – είναι αυτά που διώχνουν τη δυσάρεστη οσμή του αυγού.

Μόλις σχηματιστούν απαλές κορυφές, προσθέτουμε την άχνη ζάχαρη, λίγη λίγη, σαν βροχή, για να ενσωματωθεί, καθώς χτυπάμε το μείγμα.

Όταν το μείγμα έχει τη σύσταση που θέλουμε, παίρνουμε κουταλιές και τις τοποθετούμε σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα. Ένα κόλπο για να βεβαιωθούμε ότι η σύσταση είναι αυτή που πρέπει: γυρνάμε ανάποδα το σκεύος και αν το μείγμα δεν πέφτει, είναι έτοιμο.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 15 λεπτά στους 120̊ C. Αφήνουμε τις μαρέγκες να κρυώσουν μέσα στο σβηστό φούρνο. Αυτό βοηθά να μη σπάσουν ή ξεφουσκώσουν από την απότομη αλλαγή θερμοκρασίας. (Θα πρέπει να έχει σχηματιστεί κρούστα στην επιφάνειά τους).

Reading Time: 5 minutes

(Για ελληνικά δείτε παρακάτω)

What is a pure and natural floral water (hydrosol)?

It is the condensate water co-produced with the essential oil during the steam -or hydro- distillation of a plant material for aromatherapy purposes[1].

It retains the beneficial properties of the herb, like the essential oil, in a mild, yet potent form. Its scent is usually similar to the scent of the plant, sometimes with a “green” note.

The most apropriate term is hydrosol, a chemistry term deriving from the word “hydro” meaning water and “sol” for solution. We considered the word hydrosol too technical when we first introduced ours, so we opted for the more recogniseable one: “floral waters”. Accepting that we often had to clarify that our floral waters are pure and natural, without solubilisers or blending involved, as is the case in other “floral waters”.

Note that another word for hydrosol is “hydrolate”. This is derived from “hydro” (water) and “lait” for milk (lac-lactis in latin). This is because when a hydrosol is produced it is often slightly milky because of the nature of the various plant substances and essential oils dissolved in it.

How is our pure and natural floral water (hydrosol) produced?

In order to receive the essential oil from a herb, we distill it using steam. This means that vapor passes through the botanical material, and “unlocks” the cells that contain essential oil and other beneficial ingredients. This vapor is then cooled and condensed to water, only that now it has superpowers. From this moment it is pure, natural floral water (hydrosol). It contains water-soluble and hydrophilic beneficial substances, not included in the essential oil, as well as a small part of essential oil.

The essential oil floats above the hydrosol and interacts with it until we separate them (naturally and by consensus – no hard feelings…)

Are all floral waters created equal?

There are quite a few differences within floral waters, according to the way they are produced and, of course, their ingredients.
When a product is labeled as “floral water” it might be:

1. Floral water – hydrosol, produced during the steam distillation of a herb for essential oil production. This is what we produce. It contains all the beneficial water soluble ingredients of the plant, not available in the essential oil, as well as a small quantity of essential oil (0,05 to 0,2 ml per litre). There are no added ingredients in them and they are not processed at all.

2. A blend of water with a small part of essential oil (or aromatic oil -probably synthetic), a solubiliser and usually a preservative system. As we know, oil and water don’t mix. The use of the solubiliser helps the oil to dissolve in the water. This blend has the aromas of the oil and, if it contains a natural essential oil, it also has some of its properties. But it doesn’t have the therapeutic value of the pure, natural floral water – hydrosol that is only produced during the steam distillation of the plant and contains the plant’s water soluble ingredients.

3. Other types of “waters”. For example the water remaining after drying herbs, fruits, flowers etc (e.g. ginger water, orange water) or water with infused herbs. Although they might contain aromas and ingredients from the plants, these waters don’t have the complex nature and therapeutic properties of natural, pure floral waters (hydrosols) produced during the steam distillation of the plant.

For those of you that love details and want to know more, we recommend «Hydrosols – The next aromatherapy» by Suzanne Catty

Important: if you are interested in the origin, the quality and the ingredients of a floral water, ask the salesman. If he doesn’t know, he can ask the producer (or the distributor- he ought to know).

[1] Based on the definition proposed by Susan Catty in Hydrosols, the next aromatherapy.

Τι είναι το καθαρό φυσικό ανθόνερο (αλλιώς υδροδιάλυμα);

Είναι το νερό που παράγεται μαζί με το αιθέριο έλαιο κατά τη διάρκεια της απόσταξης φυτικού υλικού, καθώς υγροποιείται ο ατμός που διαπερνά το φυτικό υλικό.

Τι ιδιαίτερο έχει; Κλείνει μέσα του τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού, όπως και το αιθέριο έλαιο δηλαδή, σε εξαιρετικά ήπια αλλά εξίσου δραστική μορφή. Το άρωμά του μοιάζει με το άρωμα του φυτού, κάποιες φορές με λίγο πιο «πράσινη» αίσθηση.

Λίγο πιο αναλυτικά :

Για να εξάγουμε το αιθέριο έλαιο από ένα φυτό, το αποστάζουμε με ατμό. Δηλαδή το τοποθετούμε σε κλειστό δοχείο και διοχετεύουμε ατμό ο οποίος διαπερνά το φυτικό υλικό (φύλλα, άνθη, βλαστούς κλπ). Ο ατμός «ξεκλειδώνει» τα κύτταρα που περιέχουν τα αιθέρια έλαια και τα υπόλοιπα ωφέλιμα συστατικά του φυτού και τα παρασύρει μαζί του. Μετά ο ατμός ψύχεται και ξαναγίνεται νερό. Αλλά τώρα πια είναι νερό με “υπερδυνάμεις”. Από τη στιγμή αυτή κλείνει μέσα του δραστικά συστατικά του βοτάνου και είναι πλέον καθαρό, φυσικό ανθόνερο (υδροδιάλυμα). Περιέχει τις ουσίες του φυτού που έλκονται από το νερό ή διαλύονται σε αυτό (υδρόφιλες ή υδατοδιαλυτές που δεν μεταφέρονται στο αιθέριο έλαιο), καθώς και μικρή ποσότητα από αιθέριο έλαιο.

Το αιθέριο έλαιο επιπλέει επάνω στο ανθόνερο και φυσικά αλληλεπιδρά μαζί του μέχρι να τα χωρίσουμε (με φυσικό τρόπο και συναινετικά, δεν πληγώνεται κανείς…).

Ο πιο κατάλληλος όρος για να το ονομάσουμε είναι υδροδιάλυμα, ένας όρος της χημείας που προέρχεται από τις λεξεις ύδωρ (νερό) και διάλυμα. Όταν συστήσαμε τα δικά μας προϊόντα αποφασίσαμε πως η λέξη είναι πολυ τεχνική και καθόλου φιλική, κι έτσι επιλέξαμε την πιο αναγνωρίσιμη, ανθόνερο. Αποδεχόμενοι ότι συχνά χρειάζεται να διευκρινίζουμε ότι τα ανθόνερά μας είναι 100% αγνά και φυσικά, χωρίς αναμείξεις, πρόσθετα και διαλύτες.

Ένα ακόμη όνομα που χρησιμοποιείται για τα καθαρά ανθόνερα είναι hydrolate (στα ελληνικά ας πούμε ότι θα ήταν υδρογαλάκτωμα;). Προέρχεται από το hydro (νερό) και το lait ή lac-lactis στα λατινικά (γάλα).

Και αυτό επειδή μερικές φορές όταν το υδροδιάλυμα πρωτοσχηματίζεται κατά την απόσταξη έχει ελαφρώς γαλακτώδη υφή, δεν είναι απόλυτα διαυγές, λόγω των πολλών φυτικών ουσιών και των αιθερίων ελαίων που περιέχει.

Είναι όλα τα ανθόνερα φυσικά και καθαρά;

Όχι. Αυτό εξαρτάται από τον τρόπο που έχουν παραχθεί και από τα συστατικά τους. Όταν ένα προϊόν γράφει ότι είναι «ανθόνερο», μπορεί να είναι: ⁣

1. Το ανθόνερο – υδροδιάλυμα όπως το δικό μας, που παράγεται μαζί με το αιθέριο έλαιο κατά τη διαδικασία της απόσταξης και περιέχει όλα τα ωφέλιμα υδατοδιαλυτά συστατικά του φυτού που δεν υπάρχουν στο αιθέριο έλαιο, καθώς και μικρή ποσότητα από αιθέριο έλαιο (περίπου 0,05 έως 0,2 ml ανά λίτρο). Εδώ δεν προστίθεται καμία άλλη ουσία, ούτε υφίσταται κάποια επεξεργασία. ⁣
2. Νερό στο οποίο έχει προστεθεί μικρή ποσότητα αιθερίου ελαίου ή αρωματικού (πιθανόν συνθετικού) ελαίου μαζί με διαλύτη και συχνά συντηρητικό. Ο διαλύτης (φυσικός ή συνθετικός) που χρησιμοποιείται συνήθως εδώ βοηθά το έλαιο να αναμειχθεί ομοιόμορφα με το νερό (αφού το έλαιο δεν σχηματίζει ομοιογενές διάλυμα με το νερό). Αυτό το διάλυμα έχει το άρωμα του ελαίου και, εάν περιέχει φυσικό αιθέριο έλαιο έχει και κάποιες ιδιότητές του. Όμως δεν έχει τις θεραπευτικές ιδιότητες του καθαρού ανθόνερου – υδροδιαλύματος, αφού δεν περιέχει τα καθαρά, φυσικά ωφέλιμα υδατοδιαλυτά συστατικά του φυτού.
3. Διάφορα άλλα «νερά» όπως πχ το νερό που απομένει μετά την αποξήρανση μεγάλης ποσότητας βοτάνων, φρούτων κ.α. (Orange water, ginger water, peppermint water κ.α). Επίσης, το νερό στο οποίο έχουμε εκχυλίσει βότανα, όπως όταν φτιάχνουμε ένα βοτανικό ρόφημα (π.χ. κυκλοφορούν συνταγές για παρασκευή ανθόνερου στο σπίτι από τριαντάφυλλα, λεβάντα, χαμομήλι κ.α. με εκχύλιση). Αν και μπορεί να περιέχουν ουσίες και αρώματα του φυτού, αυτά τα ανθόνερα δεν έχουν τη σύνθετη σύσταση και τις θεραπευτικές ιδιότητες που έχει το καθαρό, φυσικό ανθόνερο – υδροδιάλυμα που παράγεται κατά την απόσταξη του φυτού.

Για όσους αγαπούν τις λεπτομέρειες, και έχουν όρεξη να μάθουν περισσότερα, ένα εξαιρετικό βιβλίο – θησαυρός για ό,τι θέλετε να μάθετε για τα ανθόνερα, είναι το «Hydrosols – The next aromatherapy» της Suzanne Catty

Σημαντικό: αν σας ενδιαφέρει η προέλευση, η ποιότητα, τα συστατικά και οι ιδιότητες του ανθόνερου, να ρωτάτε τον πωλητή. Αν δεν γνωρίζει, μπορεί να ρωτήσει τον προμηθευτή (αυτός πρέπει να γνωρίζει).