Monthly Archives: May, 2019

The soil, the abandoned lemon tree and the giant lemon -Το χώμα, η παρατημένη λεμονιά και το τεράστιο λεμόνι

May 27th, 2019 Posted by Agroecology, Soil 0 thoughts on “The soil, the abandoned lemon tree and the giant lemon -Το χώμα, η παρατημένη λεμονιά και το τεράστιο λεμόνι”

Reading Time: 4 minutes

 

Για Ελληνικά δείτε παρακάτω.

We just cut this giant lemon from a lemon tree that has been growing on its own, for decades now, in the backyard of a little house we love, in a small village near Preveza. The only water it gets is from the rain, and the only care comes from the soil underneath. It has so little, and yet it is everything it needs to offer us more than we need. We keep gazing at the tree, while holding the giant lemon, wondering about all this unknown life unfolding beneath our feet, in the ground.

In a spoonful of soil, we can normally find more microorganisms than the human population of the entire planet. When you first hear it, it scares you a bit. You might also feel disgusted. What is more, you have heard about all these fungicides and bactericides and probably think “if we have created so many weapons, then these tiny creatures must for sure be enemies we have to attack”. And of course, you visit the expert to ask for help.

Now, if the expert is knowledgeable (and not like these doctors that prescribe antibiotics for the simple flu), he will tell you that it is exactly these microorganisms that “do the job”, that they are the ones that feed the plants with all the nutrients and energy they need.
And that the health of the soil (and our health also, but, as we said, this is a different story) lies in balance. If something is causing damage, it is because there is no counterweight to strike the needed balance.
And that the more microorganisms in the soil (as in our body, but this is a different story), the more alive the soil is, and the better it can nourish the trees, the plants, and therefore us.
So, what do we do?
A. We buy every –cide, in the market and start spraying, showing no mercy for the fungi, the bacteria, the little worms, the lichens etc
B. We keep looking at the giant lemon in our hand, next to the abandoned lemon tree, thinking that it relies only on rain and on this silent, unseen world working unstoppably under our feet, around its roots, on the network of worms, fungi, bacteria and all the other microorganisms that feed it with vitamins, minerals, enzymes and everything else this tree needs to offer us giant lemons like this one. And at the same time we wonder if we could get more beneficial microorganisms (and even more) to set a balance so that nothing can occupy more space than it is needed.

If you managed to read so far, you already know if the right answer is A or B. And if you too wonder about the network, then yes, we can help it grow in balance around the roots of the plants, so that we don’t have to bombard it as soon something tries to expand unreasonably. How? Just stay tuned!

________________________________________________________________

Αυτό το τεράστιο λεμόνι μόλις κόπηκε από μια λεμονιά που μεγαλώνει μόνη της, δεκαετίες τώρα, στην πίσω αυλή ενός αγαπημένου μας σπιτιού σε μια παραλία της Πρέβεζας. Χωρίς νερό, εκτός από της βροχής και χωρίς άλλη φροντίδα εκτός από αυτήν που δέχεται από το έδαφος στις ρίζες της. Έχει ελάχιστα δηλαδή, κι όμως είναι όλα όσα χρειάζεται για να μας προσφέρει περισσότερα απ΄ όσα εμείς χρειαζόμαστε. Την περιεργαζόμαστε, ενώ κρατάμε το τεράστιο λεμόνι στα χέρια μας και απορούμε για όλα αυτά τα άγνωστα που συμβαίνουν κάτω από τα πόδια μας, στις ρίζες της, μέσα στο έδαφος.

Σε μια κουταλιά χώμα ζουν κανονικά περισσότεροι μικροοργανισμοί από τον ανθρώπινο πληθυσμό ολόκληρου του πλανήτη. Στην αρχή το ακούς και τρομάζεις, και σιχαίνεσαι και λίγο. Έχεις ακούσει και για όλα τα μυκητοκτόνα και τα βακτηριοκτόνα που κυκλοφορούν, και λες «για να έχουμε φτιάξει τόσα όπλα, σίγουρα θέλουν εξόντωση αυτοί οι μικροσκοπικοί εχθροί». Και φυσικά τρέχεις στο γεωπόνο για να τους εξολοθρεύσεις.

Αν ο γεωπόνος όμως είναι ενημερωμένος (και όχι σαν αυτούς τους γιατρούς που συνταγογραφούν αντιβιοτικά για ένα απλό συνάχι) θα σου πει ότι αυτοί οι μικροοργανισμοί είναι που κάνουν όλη τη «δουλειά», αυτοί μεταφέρουν στις ρίζες τα θρεπτικά συστατικά και την ενέργεια που χρειάζονται τα φυτά.

Και ότι όσο περισσότεροι μικροοργανισμοί ζουν στο χώμα (όπως και στο σώμα μας, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα), τόσο πιο ζωντανό είναι το έδαφος και τόσο καλύτερα μπορεί να θρέψει τα φυτά, τα δέντρα, και άρα κι εμάς.

Και ότι η υγεία του εδάφους (και η δική μας, θα συμπληρώναμε εμείς, αλλά είπαμε, αυτό είναι άλλη κουβέντα) βρίσκεται στην ισορροπία. Άρα κάτι που κάνει ζημιά, έχει γίνει βλαβερό επειδή λείπει το αντιστάθμισμα που χρειάζονται για να υπάρξει ισορροπία.

Τι κάνουμε επομένως;
Α. Αγοράζουμε ότι –κτόνο βρούμε μπροστά μας και ψεκάζουμε ανελέητα να μη μείνει ρουθούνι από μύκητες, βακτήρια, σκουληκάκια, αρθρόποδα, λειχήνες κλπ.
Β. Καθόμαστε και κοιτάμε μια το τεράστιο λεμόνι στο χέρι μας, μια την παρατημένη τη λεμονιά και σκεφτόμαστε ότι η παρέα που τη φροντίζει είναι αυτός ο κόσμος κάτω από τα πόδια μας, γύρω από τις ρίζες της, το δίκτυο από τους αόρατους στα μάτια μας μύκητες, τα βακτήρια, τα σκουληκάκια και όλα τα άλλα – άκια που της δίνουν βιταμίνες, αμινοξέα, ένζυμα και όλα τα άλλα που χρειάζεται για να φτιάχνει τεράστια λεμόνια σαν αυτό. Και ταυτόχρονα αναρωτιόμαστε αν μπορούμε να κουβαλήσουμε κι άλλους ωφέλιμους μικροοργανισμούς (κι ακόμη περισσότερους) να στριμωχτούν καλά, να γίνουν μια ωραία ατμόσφαιρα (να γίνουν) και να μη μπορεί κανένας να έχει περισσότερο χώρο απ’ ό,τι χρειάζεται. Για να μη μας χαλάει την ισορροπία δηλαδή και μας πουλάνε –κτόνα που κάνουν και το πιο ζωντανό έδαφος, σκόνη.

Όσοι αντέξατε να διαβάσετε μέχρι εδώ, έχετε καταλάβει αν η σωστή απάντηση είναι το Α ή το Β. Και αν αναρωτηθήκατε κι εσείς μαζί μας, σας λέμε ότι, ναι, μπορούμε να βοηθήσουμε αυτό το αόρατο δίκτυο να μεγαλώνει σε ισορροπία γύρω από τις ρίζες των φυτών και να μη χρειάζεται να το δυναμιτίζουμε μόλις κάτι παίρνει παραπάνω αέρα και πάει να «καπελώσει» τους συγκατοίκους του. Το πώς, σε επόμενο επεισόδιο όμως!

 

Biodiversity – Βιοποικιλότητα

May 22nd, 2019 Posted by Agroecology, Biodiversity 0 thoughts on “Biodiversity – Βιοποικιλότητα”

Reading Time: 2 minutes

 

Για ελληνικά δείτε παρακάτω

 

It is International Day for Biodiversity today, and these are two sage varieties enjoying the sun in our field. Salvia Officinalis with the purple flowers and Salvia fruticosa with the pink ones.

 

Same family, similar properties, but different smell and looks. Nature’s diversity is its way to adjust, develop, it is its mechanism against extinction. Exactly like a bank portfolio should be diversified in case a stock fails! *

And our clever intensive agriculture has caused the loss of such a big part of biodiversity – but better not touch this issue now.

Most of the flowers in the picture are already distilled now.

Farmer’s diary note: 45 kg of Salvia Officinalis produced 7 ml of essential oil (for Michalis’s experiments) and 20 kg of Salvia Fruticosa produced approx 80 litres of hydrosol (new product – stay tuned!!)

*We loved this line that we read recently in one of our favourite books “Hydrosols, The next aromatherapy” by Susan Catty, who quotes Kenny Ausubel in “Seeds of Change”.

___________________________________________________________

 

Διεθνής ημέρα βιοποικιλότητας σήμερα, και αυτές είναι δύο ποικιλίες φασκόμηλου, που λιάζονταν στο χωράφι μας πριν λίγες μέρες. Salvia officinalis η μία, αυτή με το έντονο μωβ χρώμα, Salvia fruticosa (ελληνικό φασκόμηλο) η άλλη, με το ανοιχτό ροζ.

Αν και στην ίδια οικογένεια, με παρεμφερείς ιδιότητες, έχουν διαφορετικό άρωμα και μοιάζουν ελάχιστα μεταξύ τους. Η ποικιλία στη φύση (αυτή που έχουμε χάσει τις τελευταίες δεκαετίες με τις μονοκαλλιέργειες, την εντατική γεωργία κλπ –αλλά ας μην το πιάσουμε αυτό το θέμα τώρα) είναι ο μηχανισμός της για να προσαρμόζεται, να εξελίσσεται, και να παραμένει ζωντανή. Όπως πχ ένα χαρτοφυλάκιο τραπεζικών μετοχών πρέπει να έχει ποικιλία ώστε αν «πέσει» μια μετοχή να τη στηρίξουν οι άλλες, ακριβώς αυτό κάνει και η φύση! *

 

Τώρα που μιλάμε, έχουν ήδη αποσταχθεί όσα φυτά ήταν ανθισμένα. Η fruticosa έγινε ανθόνερο – υδροδιάλυμα και η officinalis έγινε αιθέριο έλαιο για τα πειράματα του Μιχάλη.

Σημείωση αγροτικού ημερολογίου: τα 45 κιλά φασκόμηλο officinalis έδωσαν 7 ml αιθέριο έλαιο και τα 20 κιλά fruticosa έδωσαν περίπου 80 λίτρα ανθόνερο (νέο προϊόν – μείνετε συντονισμένοι)

*Η πετυχημένη παρομοίωση της φύσης με τραπεζικό χαρτοφυλάκιο δεν είναι δική μας – τη διαβάσαμε πρόσφατα στο αγαπημένο “Hydrosols – The next aromatherapy” της Suzanne Catty, και η πατρότητα ανήκει στον Kenny Ausubel -“Seeds of Change”.

______________________________________________________________________