(για ελληνικά δείτε παρακάτω)
Reading Time: 5 minutes
Weeds. That is, the annoying, resilient plants that grow among the small herbs and compete with them, demanding food and space.
For non-organic agriculture the solution is simple: chemical herbicides. You spray before sowing, kill everything, then plant what you want and relax. Unless you care that these chemicals are connected to many modern diseases or that by getting rid of the annoying weeds, you destroy the soil food web by killing all the beneficial microorganisms in the soil.
It is thanks to these microorganisms (billions in a single handful of healthy soil) that plants can get their food in bioavailable form. And then offer it to us.
What can you do to fight weeds in organic farming? Usually you uproot them one by one by hand before they grow big. This is called weeding or “how to regret becoming an organic farmer”. And it is one of the reasons why the cost of organic is higher. If you practice weeding as a hobby, you can see it as meditation. Breathe in – breathe out, weed in – weed out, – oh how beautiful nature is, tune in for some gratefulness and as soon as the sun starts to burn, go home and get on with your day…
But if there are some acres to weed, if rain is coming (or the sun is burning), if all your joints are sore, while the plants you carefully planted seem to be suffocating, chances are you get frustrated and start thinking that all these people who consider you crazy not to use chemicals, and who bet on your quitting organic farming, might prove right.
This was the situation in the beginning. We had to weed 3 times a year, paying workers to help us – a cost that was hard to cover, especially in the beginning.
But we were stubborn. We looked for alternatives and we found them. There were some issues though… And they sparked a lot of disagreements (nicely put).
We are referring to that ugly weed control fabric, a dark, durable synthetic “textile” that covers the ground between the plants. It prevents light from passing through, so weeds don’t grow.
The following is a summary of our love and hate story with fabric mulch. Read the full first episode here.
Anastasia’s side: “We must save the planet – the soil must be regenerated – no more plastic”
Key arguments:
- It is plastic (although it is called fabric mulch). And we do not want to use plastic.
- We are not sure that it lets the soil breathe properly.
- It’s ugly (yes, this is a serious argument, enough to make someone not want to visit the farm for months)
- It is expensive
Michalis’s side: “We must have production to live, we are not professional activists here, let’s make a small compromise for a while”
Key arguments:
- Yes, it is plastic but it does not carry any chemicals at all. After all, it is enduring and you can reuse it for many years, unlike some cheap thin plastics that are torn apart in a few months. In any case, maybe it can be recycled (he promised to search this option).
- Even if we assume that it somehow prevents the soil from breathing properly, we will leave all the spaces between the planting lines uncovered, this is half of the farm, where nature can thrive freely there.
- Yes, it is ugly, but you save time and energy to deal with beautiful things.
- Yes, it costs, but in a year’s time it proves cheaper than paying people to work for you.
Apparently the accused was acquitted due to doubts and hundreds of meters were spread in the field, with gaps between the planting lines.
Up to now it is very effective. We keep searching for sustainable alternatives though and we will certainly keep you posted.
_____________________________________________________________________
Ποιό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιό μας στη βιολογική γεωργία;
Τα «ζιζάνια». Δηλαδή τα φυτά που «φυτρώνουν εκεί που δεν τα σπέρνεις», ανάμεσα στα μικρά βότανα, και τα ανταγωνίζονται διεκδικώντας τροφή και χώρο.
Για τη συμβατική γεωργία η λύση είναι απλή: χημικά ζιζανιοκτόνα. Ραντίζεις πριν σπείρεις, σκοτώνεις τα πάντα, μετά σπέρνεις τα δικά σου και ησυχάζεις. Ησυχάζεις βέβαια μόνο αν δεν σε νοιάζει ότι αυτά τα φυτοφάρμακα συνδέονται με πολλές σύγχρονες ασθένειες και αυτοάνοσα. Όπως και αν δεν σε νοιάζει ότι σκοτώνοντας αυτά που σε ενοχλούν, σκοτώνεις όλoυς τους ωφέλιμους μικροοργανισμούς στο έδαφος.
Χάρη στους μικροοργανισμούς αυτούς (δισεκατομμύρια σε μια μόνο χούφτα ζωντανό χώμα) τα φυτά μπορούν να πάρουν την τροφή τους σε μορφή βιοδιαθέσιμη. Και μετά να την δώσουν σε μας.
Ποια είναι η λύση στη βιολογική γεωργία; Συνήθως τα ξεριζώνεις ένα – ένα με το χέρι πριν μεγαλώσουν. Το λεγόμενο ξεχορτάριασμα ή ξεβοτάνισμα ή το «πώς να μετανιώσεις που έγινες βιολογικός αγρότης». Αν το κάνεις σαν χόμπι, μπορείς να το δεις και σαν διαλογισμό. Ένα – ένα χορταράκι, breathe in – breathe out, τι ωραία που είναι η φύση, νιώθεις και λίγη gratefulness και μόλις σταματήσει η πρωινή δροσιά και αρχίσει να καίει ο ήλιος, φεύγεις και συνεχίζεις τη μέρα σου…
Αν όμως έχεις κάποια στρέμματα να απλώνονται μπροστά σου, βροχή να έρχεται (ή τον ήλιο να καίει) τη μέση και τα γόνατά σου να πονάνε και βλέπεις τα φυτά που με φροντίδα φύτεψες να ασφυκτιούν από τους ανταγωνιστές τους και να κινδυνεύει η παραγωγή σου, ε τότε μπορεί να περάσει από το μυαλό σου ότι μπορεί να έχουν και δίκιο όλοι αυτοί που λένε ότι είσαι τρελός που παλεύεις χωρίς χημικά και ότι γρήγορα θα παρατήσεις τη βιολογική γεωργία, όπως τόσοι άλλοι.
Αυτή ήταν η κατάστασή μας στην αρχή. Χρειαζόταν τουλάχιστον 3 φορές το χρόνο ξεχορτάριασμα, και μόλις έφτανες στο τέλος του χωραφιού έπρεπε να ξαναρχίσεις. Δεν προλαβαίναμε μόνοι μας, χρειαζόταν να πληρώνουμε εργάτες, κόστος που ιδίως στην αρχή, δυσκολευόμασταν να καλύψουμε.
Πεισμώσαμε όμως. Και ψάξαμε εναλλακτικές. Τις βρήκαμε. Αλλά είχαν κι αυτές τα θεματάκια τους… Και πυροδότησαν πολλές διαφωνίες (το λέμε κομψά).
Για το πανί εδαφοκάλυψης μιλάμε, ένα σκούρο, ανθεκτικό συνθετικό «ύφασμα» που καλύπτει το έδαφος ανάμεσα στα φυτά. Αυτό εμποδίζει το φως να περάσει κι έτσι δεν μεγαλώνουν αγριόχορτα.
Ακολουθεί περίληψη της αρχής της σχέσης αγάπης και μίσους που διατηρούμε με το γεωύφασμα. Ολόκληρο το πρώτο επεισόδιο εδώ.
Στρατόπεδο Αναστασίας (Δημόσιος κατήγορος): Σύνθημα «στ’ άρματα – στ’ άρματα πρέπει να σώσουμε τον πλανήτη, πρέπει να αναγεννηθεί το έδαφος, όχι άλλο πλαστικό»
Βασικά επιχειρήματα:
- Είναι πλαστικό (άσχετα αν το λένε γεωύφασμα για να χρυσώσουν το χάπι). Κι εμείς δεν θέλουμε να χρησιμοποιούμε πλαστικό.
- Δεν είμαστε σίγουροι ότι αφήνει το έδαφος να αναπνεύσει όπως χρειάζεται.
- Είναι άσχημο (ναι, είναι σοβαρό επιχείρημα αυτό, και λόγος ικανός να αποτρέψει κάποιον για μήνες από το να πηγαίνει στο χωράφι)
- Είναι ακριβό
Στρατόπεδο Μιχάλη/ Συνήγορος υπεράσπισης: Μιχάλης με σύνθημα «ψυχραιμία, πρέπει να έχουμε και παραγωγή για να ζήσουμε, δεν είμαστε επαγγελματίες ακτιβιστές εδώ πέρα, καλλιεργητές είμαστε, ας κάνουμε μια μικρή υποχώρηση»
Βασικά επιχειρήματα:
- Ναι, είναι πλαστικό αλλά δεν επιβαρύνει καθόλου το έδαφος με χημικά. Εξάλλου δεν φθείρεται εύκολα και μπορείς να το ξαναχρησιμοποιήσεις για πάρα πολλά χρόνια, σε αντίθεση με κάποια φτηνά λεπτά πλαστικά που σε λίγους μήνες διαλύονται και με το πρώτο αεράκι ανεμίζουν πλαστικά κομμάτια παντού. Σε κάθε περίπτωση ίσως μπορεί να ανακυκλωθεί (ανέλαβε να το ερευνήσει).
- Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι εμποδίζει κάπως το έδαφος να αναπνεύσει, εμείς θα αφήσουμε ακάλυπτα όλα τα σημεία ανάμεσα στις γραμμές φύτευσης, σχεδόν τη μισή επιφάνεια του αγρού. Εκεί ας οργιάσει ελεύθερα η φύση. Πάντως το νερό το διαπερνά.
- Ναι, είναι άσχημο, αλλά κερδίζεις χρόνο και ενέργεια για ασχοληθείς με όμορφα πράγματα.
- Ναι, κοστίζει, αλλά η απόσβεση σε σχέση με τα εργατικά έξοδα γίνεται πολύ γρήγορα.
Προφανώς η υπερασπιστική γραμμή υπερίσχυσε, ο κατηγορούμενος απαλλάχθηκε λόγω αμφιβολιών και εκατοντάδες μέτρα του απλώθηκαν στο χωράφι. Επιβλήθηκαν κάποιοι περιοριστικοί όροι, αφού το τοποθετήσαμε μόνο γύρω από τα φυτά. Στα υπόλοιπα σημεία αφήσαμε ακάλυπτο το έδαφος, για να αυτοσχεδιάζει η φύση και να υπάρχει ποικιλία.
Μέχρι τώρα φαίνεται πολύ αποτελεσματικό. Συνεχίζουμε να ψάχνουμε πιο βιώσιμες εναλλακτικές όμως, και θα σας κρατάμε ενημερωμένους.